آنتوان چخوف، نویسنده و پزشک جوون مرگه روسیه که سل، بیماری اون دوره غیر درمان تاریخ، این هنرمند بزرگ رو خیلی زود از جامعه بشری میگیره، از اون دست نوابغیه که با توجه به عمر کوتاهش، اما حجم آثار و تاثیری که روی فرهنگ و تاریخ داستان نویسی داره مثال زدنیه و تقریبا میشه گفت که کسی نیست که داستان های اونو خونده باشه و چخوف رو دوست نداشته باشه. داستان های چخوف خیلی ساده و روان و در عین حال عمیق روایت میشن. مجموعه داستان زنان گزیده ای از سی تا از بهترین داستان های چخوف با موضوع زن ها به انتخاب مترجم کارکشته، عبدالحسین نوشینه که ترجمه هاش از نویسنده های روسی از جمله تورگینف و چخوف جز بهترین ترجمه های داستان های روسیه. از جمله داستان های مطرح این مجموعه خود داستان زنانه که داستانه مدیریه که یکی از معلم های مدرسه ش رو به خاطر اینکه صداش دچار مشکل شده مجبور میشه اخراج کنه. اما وجدانش بهش اجازه نمیده که اون معلم رو به حال خودش رها کنه و سعی میکنه که تا حد توانش توی زندگی این معلم بخت برگشته تاثیر بذاره. یکی دیگه از داستان های مطرح این مجموعه داستان نامزده که داستان دختری به اسم نادیاس که به خاطر اینکه از ازدواج بدون عشق بیزاره، پیشنهاد ازدواج مردی ثروتمند رو قبول نمیکنه و به بخت خودش و زندگی پر از رفاه و آسایش پشت پا میزنه و تصمیم میگیره که مسیر زندگیش رو تغییر بده و تو آخر داستان تصمیم میگیره که به سمت کسب دانش بره. این تغییر و تحول چیزیه که تا حد خیلی زیادی توی بیشتر کارهای چخوف تکرار میشه. کتاب داستان زنان با مقدمه ای از ماکسیم گورکی، نویسنده گردن کلفت روسی و دوست نزدیک چخوف و یکی از ستایشگرهای همیشگی اون راجع به چخوف و مجموعه آثارش شروع میشه و بعد از مقدمه ای از زندگی چخوف ما با متن خود داستان ها رو به رو میشیم.