بعید است کسی از هاینریش بل، نویسنده برنده جایزه نوبل ادبیات، کتابی خونده باشه و تحت تأثیر این نویسنده بزرگ قرار نگرفته باشه. شاید اولین مفاهیمی که با شنیدن اسم هاینریش بل توی ذهن خواننده آثارش نقش ببنده، انسان دوستی بی¬قید و شرط، ضد جنگ بودن و راوی سختی¬های نسل بعد از جنگ باشه. زبان داستان¬های هاینریش بل زبونی ساده¬س اما با همین سادگی پیچیده¬ترین و مهم¬ترین مفاهیم زندگی ¬رو به بهترین شکل ممکن روایت می‌کنه. داستان نان سال¬های جوانی یکی از کوتاه¬ترین و در عین حال تأثیرگذارترین نوشته¬های هاینریش بله که مثل بقیه کارهای این نویسنده هم با استقبال خواننده¬ها روبه¬رو شد و هم منتقدها اونو یک صدا تحسین کردن. نان سال¬های جوانی داستان مرد جوونیه که از شونزده سالگی برای کارآموزی به یه شهر بزرگ اومده و در نهایت یاد می‌گیره که ماشین¬های لباس¬شویی ¬رو چطوری تعمیر کنه و اینجوری چرخ زندگیش می‌چرخه. داستان توی یه روز از زندگی قهرمان داستان می‌گذره و این پسر جوون که الان مردی جا افتاده شده، با کوچک¬ترین اتفاقی و با هر نشونه¬ای یاد دوران دور جوونیش می‌افته. سال¬هایی که تازه جنگ جهانی دوم تموم شده و همه دربه¬در دنبال یه لقمه غذا به هر دری می‌زنن، روزهای تاریکی که مردم عادی باید جور گناه¬های حکومت و جنایت¬هایی¬رو که اونا انجام دادن رو به دوش بکشن. سال-هایی که مردم سعی می‌کنن روی ویرونه¬هایی که حزب نازی و شخص هیتلر برای اون¬ها درست کردن، زندگی جدیدشون ¬رو بسازن و با بخور و نمیرترین حالت ممکن و به هر شکلی که شده به حیات خودشون ادامه می‌دن. آدم¬هایی که نونی برای خوردن یا لباسی برای پوشیدن یا سقفی روی سرشون برای خوابیدن نداشته باشن، نمی‌تونن درست فکر کنن و مرز خوبی و بدی توی ذهن این آدم¬ها به اون روشنی¬ای که توی ذهن بقیه آدم¬ها توی شرایط عادی هست نیست و هاینریش بل با ساختن این فضا، یه بار دیگه موضع ضد جنگی خودش ¬رو با نهایت صلابت و قدرت اعلام می‌کنه.