شنیدن نام هرمان هسه همیشه رنج، شادمانی، تنهایی و امید رو تداعی می‌کنه، مضمون¬هایی که به ظرافت و با هنرمندی حیرت¬آور توی کتاب-هاش اون¬ها رو مطرح کرده، شاهکارهایی مثل گرگ بیابان، نارسیس و گلموند، سیدارتا، دمیان و بازی مهره¬های شیشه¬ای که خوندن هر کدوم از این کتاب¬ها، مثل تجربه¬ی یه سفر دوست داشتنی، خواننده¬ رو پر می‌کنه از امید و تلاش برای ادامه و در نهایت اونو توی آرامشی عجیب و غریب و التیام¬بخش رها می‌کنه. کتاب هرمان هسه و شادمانی¬های کوچک، گزیده¬ای از داستان¬های کوتاه، بخش شادمانی¬های کوچک، اشعار پراکنده، نامه¬های رد و بدل شده بین هرمان هسه و توماس مان و همچنین نظر منتقدها راجع به هرمان هسه و شیوه¬ی نوشتن و نوع نگاه این متفکر بزرگ آلمانی به زندگیه. داستان کوتاه¬هایی که از هرمان هسه توی این کتاب ترجمه شده¬اند شامل داستان¬های «پروانه»، «مردی با کتاب¬های بسیار» و «يبازداشته» که توسط مترجم¬های این کتاب، پریسا رضایی و رضا نجفی انتخاب و ترجمه شده¬اند. بخش شادمانی¬های کوچک شامل مقاله¬هایی از هرمان هسه¬س که توی اون¬ها ما با نگاه منحصر به فرد هسه ¬رو به صورت مستقیم روبه¬رو می‌شیم و بخشی از بهترین و روشن¬کننده¬ترین نوشته¬های این کتاب همین مقاله¬های کوتاه هسه¬س. «یادی از آندره ژید»، «برای مونتانیولا»، «تلاش¬های مدرن برای معنا بخشی جدید» و«یادواره¬ای از آسیا» از جمله این مقاله¬ها هستن. نکته عجیب راجع به هرمان هسه اینه که در واقع جایزه نوبل خودش¬ رو به خاطر شعرها و مقاله¬های خودش کسب می‌کنه، توی این کتاب گزیده¬ای از بهترین شعرهای هرمان هسه ¬رو می‌بینیم. شعرهایی مثل «دیر هنگام به جاده»، «به مردمان سرسخت»، «چه سنگین روزهایی» و «بر فراز کشتزاران» و.... خوندن این کتاب برای علاقه¬مندهای هرمان هسه یکی از واجب¬ترین کارهای ممکنه چون که با جلوه¬های تازه¬ای از قابلیت¬های این نویسنده بزرگ آشنا می‌شن. هسه مثل دریای نامتناهی میمونه که هر بار با یکی از دست آوردهای خودش، خواننده رو تحت تاثیر و زیبایی های زندگی رو به نمایش میذاره.