چندی نگذشته بود که درس دفاع در برابر جادوی سیاه درس محبوب همه ی دانش آموزان شد در این میان فقط دراکو مالفوی و دارو دسته اش پشت سر لوپین بدو بیراه می گفتند.
هر بار که لوپین از جلوی مالفوی می گذشت او با صدای نسبتاً بلندی زمزمه می کرد
رداشو ببینین سر و وضعش مثل جن پیریه که توی خونه ی ما کار می کنه اما هیچ کس دیگری به لباس های وصله دار و نخ نمای پروفسور لوپین توجه نمی کرد. کلاس های لوپین هر بار مثل اولین جلسه جالب و دوست داشتنی بودند. بعد از لولوخورخوره ها به درس کلاه قرمزی ها رسیدند. آن ها موجودات بدجنسی شبیه به جن ها بودند و در جاهایی که خون و خونریزی زیاد بود کمین می کردند در سیاه چال قلعه ها یا در چاله های میادین جنگ منتظر می ماندند و کسانی را که راهشان را گم کرده بودند با چوب و چماق می زدند. بعد از کلاه قرمزی ها نوبت به غواص ها رسید. غواص ها موجودات آبزی وحشتناکی شبیه به میمون بودند که بدنشان از فلس پوشیده شده بود و منتظر می ماندند تا یک شخص بخت برگشته و از همه جا بی خبر از کنارشان عبور کند آن وقت با دست های پرده دارشان گلوی رهگذر را می فشردند و به درون آب می کشیدند.
هیچ یک از کلاس های هری به اندازه کلاس دفاع در برابر جادوی سیاه جذاب و دوست داشتنی نبودند از همه بدتر کلاس معجون ها بود. این روزها اسنیپ بسیار کینه جو شده بود و کسی نبود که علت آن را نداند ماجرای لولو خورخوره ای که به شکل اسنیپ درآمد و با لباس های مادربزرگ نویل ظاهر شد مثل توپ در تمام مدرسه صدا کرده بود به نظر نمی رسید که این ماجرا برای اسنیپ خنده دار باشد به محض شنیدن نام پروفسور لوپین آتش خشم در چشمانش شعله ور می شد و این روزها خیلی بیشتر از قبل به تهدید و تحقیر نویل می پرداخت.