قبل از این زنان و دختران زیادی را دیده بود که راه‌پیمایی می‌کردند، به تظاهرات می‌رفتند، اما بنا به دلایلی هرگز زیاد به این مسئله فکر نکرده بود. او شک نداشت که دخترها و زنان خودشان را جدی می‌گیرند. آن‌ها علناً این کار را می‌کردند، اما به نظر ریجینالد این همان کاری بود که بچه‌های کوچک هم می‌کردند. آن‌ها در بالا و پایین خیابان‌ها رژه می‌رفتند و در همان حال چوبدستی‌هایشان را به زمین می‌زدند و کاسه‌های سوپ مادرانشان را به جای کلاه خود به سر می‌گذاشتند. سابق بر این در ایام جوانی ما بین دوستانش لطیفه‌ای داشتند که مربوط به دخترهای دبیرستانی محله می‌شد که پلاکارد به دست رژه می‌رفتند و روی پلاکاردها نوشته شد بود: «ما تسخیر ناپذیریم!!» اما بعد از آن واقعه که در محل بازرسی آدکا با آن مواجه شد، دیگر نمی‌توانست به سادگی گذشته‌ها، دخترها شعارهای آن‌ها را مسخره کند چون در عمل اخلاص آن دختر جوان را دیده بود که به سادگی و بدون هیچ گونه خودخواهی او را به سبکسری ناشی از بی‌فرهنگی محکوم کرده بود.