برشی از کتاب؛ « آخرین باری که اونو دیدم یک ماه پیش بود. حرف آخرش این بود که ما داریم گزینه هامون رو از دست می دیم؛ من اونو خوب می شناسم. خیلی وقته کا باهاش مراوده دارم و راجع بهش تحقیق کردم و طریق حرف زدن رمزی و پزشکی اونو می شناسم. می دونستم که حرف واقعی اون اینه: الی، سرطان داره زنده زنده تو رو می خوره و من نمی تونم جلوش رو بگیرم. اون تمام داروهای جدید رو امتحان کرده. هرکدام اونا مدتی مؤثر بودن و به تدریج ضعیف شدن تا به طور کامل تاثیر شون رو از دست دادن. یک ماه پیش، وقتی دیدمش بهش فشار آوردم، خیلی فشار آوردم، که واقعیت رو مستقیم بهم بگه. یه کم کلافه شد. چهره اش معذب و غمگین بود. از این که بهش فشار آوردم اخساس گناه بهم دست داد. اون مرد بسیار خوبیه. بالاخرهد پاسخ داد: من خیلی متاسفم، ولی فکر نمی کنم که ما بیشتراز یک سال فرصت داشته باشیم. »