مرفی اولین رمان نوشته شده به قلم ساموئل بکت، نویسنده ایرلندی تبار هستش که بعد از انتشار باعث شروع موفقیت‌های پی در پی این نویسنده شد و تشخص و اهمیت این نویسنده رو در جوامع ادبی تثبیت کرد.
این رمان، برای اولین مرتبه، سال هزار و نهصد و سی و نه منتشر شد و بلافاصله بعد از انتشار تبدیل شد به موضوع خیلی از مطبوعات ادبی و تا مدت‌ها صحبت از ساموئل بکت و اثر بزرگ‌اش، اولین رمان‌اش، مرفی بود.
حالا بریم سراغ ماجرای رمان مرفی، نقدی به انسان مدرن در عصر نا به سامان و آشفته‌اش:
قهرمان این رمان، همونطور که از اسم خود کتاب هم مشخصه، مرفی نام داره. یه جوان ایرلندی تبار که حالا چند وقته توی لندن زندگی می‌کنه.
داستان این رمان توی دو کشور ایرلند و انگلستان میگذره و تمرکز ساموئل بکت، روی دو شهر دوبلین، پایتخت ایرلند، و لندن، پایتخت انگلستان هست.
قهرمان داستان ما، مرفی شدیدا شیفته و واله‌ی دختری جوان و زیبا به اسم سلیا شده. سلیا هم مثل خود مرفی، اصالتا اهل ایرلنده و توی شهر دوبلین ساکن هستش و اونجا زندگی می‌کنه.
مرفی همونطور که گفتم، واله و شیدای سلیا شده و در تلاشه که با سلیا ازدواج کنه. اما اگه مرفی واقعا میخواد که دختر دلخواه‌اش از دوبلین به لندن بره و با اون زندگی کنه، ابتدا باید سر و وضع‌اش توی لندن رو سر و سامون بده.
مرفی همه تلاش‌اش رو می‌کنه تا یه شغل با حقوق مناسب پیدا کنه. در نهایت مرفی موفق میشه که یه کار پیدا کنه؛ پرستاری . اون‌هم توی بیمارستان روانی ماگدالن.
حضور مرفی توی اون بیمارستان، ورودش به جهان بیماران روانی و زندگی آشفته و بیمارواره.
بکت توی این اثر به سال‌های ابتدایی استقلال جمهوری ایرلند می‌پردازه و اوضاع وحشتناک زندگی رو بررسی می‌کنه.
سهیل سمی این شاهکار از ساموئل بکت رو به زبان فارسی ترجمه کرده و نشر ققنوس چاپ و انتشار اولین رمان ساموئل بکت ایرلندی رو برعهده گرفته.
جایی از رمان مرفی میخونیم:
او دو تکه شده بود، و بخشی از او هیچ وقت این خوابگاه روانی را ترک نکرد، خوابگاهی که به کره ای سرشار از نور و در حال محو شدن در تاریکی می ماند، چرا که هیچ راه فراری وجود نداشت