کتاب پیکار با سرنوشت در کنار کتاب جنگ و صلح لیو تالستوی و دن آرام میخائیل شولوخوف، سومین کتاب بزرگ روسی با موضوع جنگه و خیلی¬ها به این کتاب لقب جنگ و صلح مدرن رو دادن. واسیلی گروسمان با خلق شخصیت¬های مختلف و اتفاقات پر دامنه سعی می‌کنه که دیدگاه¬های مختلف مردم شوروی رو از قشرهای مختلف از جمله دهقان¬ها، دانشمندها، ژنرال¬ها، مردم عادی و سربازها و... کنار هم قرار بده و حاصلش شاهکاریه توی ادبیات دوره شوروی. موقعی که این کتاب رو واسیلی گروسمان نوشت، به خاطر نقدهای تند و تیزی که به دولت تمامیت خواه استالینی وارد کرده بود بهش می‌گن که کتابت تا دویست سال دیگه هم چاپ نمی‌شه و در واقع رمانش مصادره می‌شه و دو سال بعد هم که خودش مرد و سرنوشتش مثل خیلی دیگه از غول¬های ادبیات شوروی مثل میخائیل بولگاکف می‌شه که طعم آزادی رو نچشیدن و چاپ کتابشون رو به چشم ندیدن، نگاه گروسمان کاملاً نگاهی مخالف تفکر چپ استالینی که حاصل یک دست شدن همه¬ی مردم با همدیگس و خودش جایی نقل قول می‌کنه که اجتماع انسانی یه هدف داره و اون هم اینه که هر کس به شیوه خودش فکر کنه، زندگی کنه، عاشق بشه و بمیره. بعضاً با صحنه¬هایی تکان دهنده تو رمان روبرو می‌شیم، مثل پیرزنی که می‌خواد برای دفاع از خودش سنگی رو به سمت سربازی آلمانی پرتاب کنه، اما در عوض تکه نونی رو به سمت اون پرتاب می‌کنه و کتاب پر از این صحنه¬هاییه که ذات انسان¬هایی رو نشون می‌ده که مخالف جنگ و صدمه زدن به آدم-های دیگه¬ن و همین باعث می‌شه که این کتاب نسبت به کتاب¬هایی که راجع به جنگ دوم جهانی نوشته شدن متفاوت¬تر باشه. تابلویی نقاشی از مهم¬ترین اتفاقی که درون جنگ و توی زندگی عادی مردم افتاده و همه¬ی این¬ها با جزئیاتی بی¬نظیر و شخصیت¬هایی به یادموندنی روایت می‌شه.