ماوهر روز کارهای دیگران را در چهار چوبی قرار می دهیم و تفسیر شان می کنیم و اغلب هم در اشتباه هستیم ماجرایی مربوط به چند سال پیش را خوب به یاد دارم با تعدادی از فارغ التحصیلان جلسه داشتم و یکی از آقایان مرتبا گوشی همراهش را نگاه می کرد و پیام می فرستاد. با خودم فکر کردم که رفتارش بی ادبانه است و در ذهنم او را تنبیه کردم. در پایان جلسه، او به حاصله بی توجهی اش از من عذر خواهی کرد و گفت که نوزادش در بیمارستان است و او خبرهای تازه را از همسرش می گرفته است. متوجه شدم که پیش فرضم کاملا اشتباه بوده و وقتی با این چهار چوب درباره اش فکر کردم، نه تنها دیگر بی ادب نبود بلکه به شدت متعهد بود که علی رغم چنین وضعیتی به جلسه آمده بود.
شما می توانید به روشهای مختلف و بدون استفاده از عینک های واقعیت مجازی در نگرشتان به جهان بازنگری کنید. یکی از این راه ها بررسی آگاهانه ی پیش فرضتان و شک کردن به آن هاست. وقتی فرضیات را دقیق تحلیل کنید می توانید به آنها شک کنید.
هر کدام از ما دنیا را با پیش فرض ها و ذهنیت فعلی مان تجربه می کنیم که حاصل تجربه های قبلی ماست. اگر مایل باشیم چشم اندازمان را تغییر بدهیم، می توانیم با شک کردن به این فرضیات و فرصت پنداشتن مشکلات ایده های نوآورانه در جهان ببینیم. ما مسیر چرخه ی نوآوری را از تخیل به خلاقیت و سپس نوآوری طی کردیم.