این کتاب تنهایی را از نظر روانشناسی ، علوم اجتماعی و فلسفه مورد بررسی قرار میدهد.
درباره ی اهمیت دوستی و عشق سخن می گوید و اینکه تنهایی چگونه می تواند کیفیت زندگی و سلامت روحی و جسمی ما را دچار تغییر کند.
تنهایی سه گونه دارد؛ تنهایی مزمن، تنهایی موقعیتی و تنهایی گذرا
در تنهایی مزمن همانگونه از اسمش پیداست فرد به دلیل نداشتن رابطه ای مناسب همیشه در رنج است.
تنهایی موقعیتی بیشتر ناشی از تغییرات زندگی است مانند زمانی که دوست یا یک عزیزی را از دست می دهیم .
تنهایی گذرا هر لحظه می تواند به سراغمان بیاید در هر موقعیتی و هر زمانی.
تنهایی هم جنبه ی شناختی دارد هم جنبه ی عاطفی و احساسی و حدود تنهایی هر فردی را وضعیت عاطفی او تعیین میکند.
این کتاب شرح می دهد که به راحتی نمیتوان گفت آدم های تنها چه کسانی هستند چرا که معنی واقعی تنهایی همان تک و تنها ماندن نیست بلکه پدیده ای ذهنی و روحی است.
رابطه تنهایی با اعتماد یک رابطه ی معکوس است هر چه اعتماد بیشتری داشته باشیم تنهایی کمتر به سراغمان می آید.
و البته آنکس که عشق و دوستی را می داند هم می تواند احساس تنهایی کند.