جاسوسی حرفه ی خطرناکی است و اورسولا هم خیلی خوب آن را می دانست. در گذشته باعث شده بود بارها مرگ رو جلوی چشم هام ببینم . اما این ایده ی از بین بردن اولگاموت، هر چند که او خیانت بزرگی را مرتکب شده بود، برای اورسولا خیلی سنگین بود. ما تروریست یا مجرم نبودیم. بی احساس و ظالم هم نبودیم و از همه گذشته اورسولا عاشق اولگا بود. او هیچ گاه مهربانی اولگا را در بچگی فراموش نمی کرد: شجاعتی مثال زدنی وقتی گشتاپو اشلا را زیر و رو کرده بود، آزادی عملی که او به کار می برد، شجاعتش وقتی که برای رزا تالمان در آلمان نازی پول برده بود. اون به طرز شگفت آوری با فضای غیر قانونی خو گرفته بود و همیشه حامی من بود. اورسولا خودش را مقصر این وضعیت وحشتناک می دانست. ترس اون بخاطر از دست دادن ما از عشق بی دریغش به نینا و همین طور به من ناشی می شه. اولو سزاوار درک و صبوری از سوی من بود. اولو جان خودش را برای اورسولا به خطر انداخته بود. آن ها نمی توانستند او را بکشند و او این فرصت را نصیب مسکو نمی کرد که به او دستور چنین کاری را بدهد. به دنبال یک شب طولانی و بی خوابی، اورسولا نقشه ای کشید او قاچاقی بچه ها را از دسترس اولو دور می کرد و پنهانی آپارتمانی در ژنو کرایه و دستگاه فرستنده رادیویی خود را در آنجا علم می کرد سپس اولگا موت را اخراج و به آلمان باز می گرداند.