گودال پی یه رمان جذاب و مهم از نویسنده دیر شناخته شده‌ی روس، آندری پلاتونوف هستش.
پلاتونوف با نگارش رمان گودال پی، یه اثر سیاسی خاص و جذاب رو برای مخاطبش خلق کرده. مخاطبی که تازه بعد از مرگ آندری پلاتونوف بود که با این رمان آشنا شد. و حالا بعد گذشت چندین سال، کتاب گودال پی به دست مخاطب فارسی زبان رسیده.
داستان، راجع به چند تا کارگر کاملا عادی توی نظام شوروی هستش که توی دوره ای زندگی میکنن که شوروی به صورت شتاب زده ای داره صنعتی میشه و تصمیماتی مبنی بر اشتراکی شدن زمین ها گرفته شده. آندری پلاتونوف توی یه بستر تاریخی_ سیاسی، با فضای عجیب و نگاه خاص خودش به نقد این فضا بلند شده.
آندری پلاتونوف، توی این کتاب به ماجرای چند تا کارگر میپردازه که باید پی یه عمارت خیلی بزرگ و مجلل رو بسازن. این کارگرها، اول ماجرا با خیال خوش به سراغ این کار میان. اما هرچی کار این عمارت بیشتر طول میکشه، واقعیت برای این کارگرها آشکار میشه و رنج و مصیبت این ها بیشتر میشه و حتی مصیبت و رنج انقدر زیاد میشه که کارگرها تصور میکنن دارن یه گور دسته جمعی برا خودشون حفر میکنن. رنج و مصیبتی که حاصل از حکومتیه که ادعای توجه به کارگرها رو داره.
نکته ای که رمان گودال پی رو منحصر به فرد می کنه، اشاره مستقیم آندره پلاتونوف به شوروی و حکومت حاکم بر کشور روسیه است‌. با این وجود که خود نویسنده، عقاید سوسیالیستی داشته، اما صریحا به نقد حکومت شوروی میپردازه. با خلق تصویر چند تا کارگرِ امیدوار، که شیوه حکومت داری و تصمیمات حکومتی نتیجه ای به جز مصیبت براشون نداشته، آرمان های حکومت شوروی رو نقد می کنه.
یه جا از کتاب گودال پی، آندره پلاتونوف مینویسه:
ووشچف درست روز تولد سی‌سالگی‌اش از کار در کارخانه‌ی تولید ماشین‌های کوچک که مخارج زندگی‌اش را تأمین می‌کرد اخراج شد. در برگه اخراجش نوشته بودند به ‌دلیل ضعف فزاینده‌ی قوای جسمانی و همچنین فکر و خیال در حین کار برکنار شده است.