کتابی درباره ی ماهیت و کارکرد همدلی است.ابتدا در مورد شناسایی و پذیرش زاویه دید خودمان بحث شده است.
هایدی ال مایبام نویسنده ی کتاب می گوید:نحوه ی نگاه ما به اعمال خودمان بسیار متفاوت است با اعمالی که غریبه ها دارند.اینگونه بیان شده که در مواجهه با دیگران و نحوه ی نگاه ما چند دیدگاه وجود دارد.دیدگاه مشاهده گر هنگامی که ما از دید اشخاص دیگر به موضوع نگاه می کنیم.
دیدگاه عامل که در آن سعی می کنیم دنیا را از چشم دیگران ببینیم انگار که خودشان باشیم.
دیدگاه بین فردی که مربوط به زمانی است که با افراد مواجهه تنگاتنگ تری داریم.
هایدی مایبام با کمک مباحث فلسفی،روان شناسی و ادبیات این را به ما یاد می دهد که همدلی بر تعصب تاثیری نشان نمی دهد بلکه همدلی باعث می شود در رویارویی با دنیای دیگران بتوانیم منصف باشیم و بی طرف عمل کنیم.
قابلیت ها،منافع و آنچه به ان دلبستگی داریم و همچنین روابطی که داریم نگاه مان به جایگاه و موقعیت مان بستگی دارد در کتاب این را دیدگاه معنی کرده است و می گوید اینکه به چه چیز اهمیت دهیم و چگونه اتفاقات را تعبیر کنیم به همین دیدگاه ما بستگی دارد.
بخشی از کتاب
اگر می خواهیم از موضع مناسبی تصمیم بگیریم ،چه کنیم و چه نکنیم باید بتوانیم کنش هایمان را از زاویه ای متفاوت با دیدگاه خودمان وقتی غرق در جریان زندگی هستیم در نظر بگیریم.
در حالتی که غرق در زندگی هستیم حواسمان تمام و کمال به خود عمل است و جز اهدافمان متوجه چیز دیگر نیستیم،این نمی گذارد شرایط عمل را در نظر بگیریم . تاثیرش را بر دیگران،نگاه آنها به عملمان و نگاهی را که خودمان اگر عامل نبودیم به آن داشتیم را ببینیم.تمایل ما به اینکه همیشه بهترین جنبه های خودمان و اعمالمان را ببینیم باعث می شود پایبند دیدگاه محدود خودمان باشیم.