نسیم خنکی وزید. می گفت بهار آمده است.
با خودم گفتم «هوم بوی گل و گیاه عجب حالی می ده!» خوشحال بودم من عاشق روز بزرگِ خوش آمدگویی هستم! باغ وحش ما سالی یک بار میزبان حیواناتی می شود که از آفریقا می آیند. آن ها یک هفته پیش ما می مانند و بعد به باغ وحش های اروپا می روند. توی این یک هفته با حیوانات خیلی جالبی آشنا می شویم. من هم داشتم آماده می شدم تا از آن روز خیلی لذت ببرم.
حمام کردم دندان هایم را مسواک زدم موهایم را شانه کردم و لباس های تر و تمیز پوشیدم ... بعد هم کاری را کردم که بیشتر از هر چیزی دوستش دارم برق انداختن شاخ هایم. کمی اینجایش را واکس می زدم کمی آنجایش را. همان واکسی را می زدم که برای مناسبت های خفن کنار گذاشته ام. یک دفعه از پشت سرم صدای خنده شنیدم.
یک نفر که اصلاً هم نمیشناختمش با شکم توی حوض گل من دراز کشیده بود!
رفتم جلو تا خیالم راحت شود چشم هایم درست می بینند.
بله درست می دیدم.
دخترک با لهجه ی عجیب غریبی گفت «به به چه کگدن خوش تیپی می خواهی بگی مهمونی؟» از حرفش عین گوجه فرنگی قرمز شدم.
البته از این که آمده بود توی حوض گلم عصبانی نبودم باید اعتراف کنم که به خاطر آن نبود. راستی راستی خجالت می کشیدم.