برای هرکدام از ما پیش آمده که به مرگ فکر کنیم،اینکه چیست و چگونه می توان آن را پذیرفت.
تاد می نویسنده ی این کتاب می گوید مرگ مهمترین واقعه ای است که با آن رو به رو هستیم هیچ چیز به اندازه ی بار مرگ بر زندگی ما سنگینی نمی کند.
مرگ پایان زندگی و همه چیز ماست پایان تمام روابط،برنامه ها،کار و هر فکری که داریم.
مرگ به این دلیل برای مان اهمیت دارد چون هرگاه به سراغمان بیاید دیگر هیچ یک از چیزهایی که در زندگی مان ارزش داشت را نداریم این همان چیزی است که باید تلاش کنیم آن را درک کنیم.
تاد می مرگ را از دو دیدگاه مورد بررسی قرار می دهد.
یک دیدگاه این است که مرگ را شر نمی داند و جاودانگی را از مرگ بدتر می داند و دیدگاه دیگر اینکه مرگ را شر می داند و مرگ را واقعیتی می داند که هیچ گریزی از آن نداریم.واگر ما بخواهیم زندگی زیبا و با آرامشی داشته باشیم باید این دو دیدگاه را با هم داشته باشیم.
این کتاب به نقش مرگ از دیدگاه فلسفه می پردازد.اینکه مرگ اگر پایان زندگی است چه معنایی می تواند در زندگی ما داشته باشد.
چگونه با وجودی که می دانیم مرگ به سراغ مان می آید به زندگی خود ادامه دهیم.
تاد می این پرسش ها را در اندیشه های ادیان مختلف بررسی می کند و از اندیشه و تفکرات فیلسوفان و نویسندگان و با شرح تجربه هلی شخصی خود سعی می کند به این پرسش ها پاسخ دهد.
بخشی از کتاب
نا معلوم بودن زمان مرگ دو وجه دارد از طرفی فرد مطمئن نیست که آینده ای خواهد داشت اما از طرف دیگر از این هم مطمئن نیست که آینده ای نخواهد داشت.
زندگی با چنین عدم قطعیتی مستلزم پذیرفتن هردو وجه است و نه فقط یکی از وجوه.
برنامه آورلیوس برای زندگی در لحظه ی حال جنبه ی نخست را می پذیرد اما دومی را نادیده می گیرد.
زندگی پذیرش کامل مرگ یعنی توانایی فهم همزمان هردوجنبه ی این عدم قطعیت و نه فقط یک جنبه ی آن است.
بنابراین زیستن در لحظه ی حال تنها یک روی سکه ی زیستن با مرگ است.
زیستن با پذیرش آینده ای غیر قطعی روی دیگر آن است.برای کنار آمدن با شکنندگی زندگی باید بتوانیم همزمان هردو کار را بکنیم.