میخائیل بولگاکف، پزشک و غول ادبیات مدرن روسیه که سال ها زیر خفقان استالین داستان هاشو مینوشت و به سختی چاپ میکرد و اینقدر فشار روش زیاد بود که حتی مجبور شد شاهکارش مرشد و مارگاریتا رو در دوره حیاتش چاپ نکنه و بعد از مرگش بود که این اثر جاویدان تاریخ ادبیات چاپ شد، همیشه سعی کرده که عمق فجایع شوروی و دیکتاتوری رو توی کارهاش نشون بده و هیچ وقت ساکت نمونه و اینقدر فشار روحی و بیماری روی زندگی اون تاثیر گذاشت که حتی توی یه بخشی از زندگیش به مرفین هم معتاد شد که ماجرای اون دوره از زندگیش رو توی کتاب مرفین نوشته. بولگاکف توی کتاب تخم مرغ های شوم، به سبک شاهکار دیگه ش قلب سگی، با استفاده از نمادها و تخیل قویش سعی کرده که عمق خفقان حکومت شوروی توی دوره استالین رو نشون بده و به دخالت نظام توتالیتر و دیکتاتوری توی همه ی جنبه های زندگی انسان تحت تسلطش، از جمله علم و سواستفاده از اون به نفع قدرت خودشون و به زیر سلطه کشیدن مردم و کنترل اون ها حرف میزنه. داستان راجع به دانشمند جانورشناسیه که با کشف اشعه ای که باعث رشد سریع یاخته های سلولی میشه و دولت حاکم سعی میکنه از این کشف برای تولید بیش از حد تخم مرغ استفاده کنه و از این قضیه برای تبلیغ تفکرات حزبی و نشون دادن قدرت حکومت کمونیستی به دنیا سود ببره و اما نتیجه به فاجعه ای ختم میشه، فاجعه تخم مرغ های شوم. بولگاکف نماد نویسنده و روشنفکریه که هیچ موقع در مقابل نیروی حاکمه و هجمه قدرت سر خم نکرد و همیشه سعیش این بود که در حد و توان خودش مقابل این سیل مقاومت کنه و رد پای این مبارزه در تک تک آثاری که ازش به جا موندن دیده میشه، اما حیف که به اندازه ای که لیاقتش رو داشت توی دوره ای که زنده بود قدر ندید.