تالستوی توی آغاز دوران میانسالیش آدمی از طبقه مرفه بوده، توی اوج شهرته و بهترین نویسنده دوران خودشه و در حالی که توی کاخ خودش زندگی می کنه و یه عالمه خدمتکار براش کار می کنن زندگیش رو می گذرونه و به اصطلاح آدمی همه چیز تمومه، اما همه ی اینا باز هم ارضاش نمی کنن. تالستوی از اون دسته نویسنده هاس که با افزایش سن خیلی بیشتر به معنای هستی و اصطلاحا وزن دنیا و این که توی این زندگی کوتاه ما در واقع چی ارزشمند تره ذهنشو درگیر می کنه. میل به عرفان و مفهوم خدا جوابیه که بهش می رسه و به خاطر همین مسائل اخلاقی با نگاهی به کتاب مقدس خیلی توی داستان های کوتاه اواخر عمرش پررنگه. از جمله داستان های مهم این مجموعه خدا آگاه است و صبور ، دو پیرمرد، هر جا عشق هست، خدا هم هست، دختر بچه های عاقل تر از مرد ها، الیاس، چه مقدار زمین نیاز است، کار مرگ بیماری و سه تارک دنیا است. مثلا داستان پدرخوانده که به نحوی بازآفرینی داستان خضر و موسی است و رابطه یه پسر خونده با پدرخوندشو نشون میده که توی یه سفری کنار همن و پدر خونده مدام کارهایی میکنه که از دید پسر عجیب و غریب و احمقانه به نظر میاد و دلیل اون ها رو نمی فهمه، اما هر چقدر که داستان جلوتر میره کم کم متوجه حکمت پشت کارهای پدر خوندش میشه و این باعث میشه که نگاهش به زندگی عوض بشه و مسائلی که به ظاهر خیلی مهمن اما در واقع اهمیتی ندارن و مثل دود به چشم هم زدنی محو میشن و هیچ اثر موندگاری توی دنیا ندارن براش به مرور بی ارزش میشن و نگاهش به مسائل عمیق تر میشه. دقیقا همون قصدی رو که تالستوی داره اینکه خواننده های داستانش بعد از خوندن داستان هاش دنیا رو به یه شکل دیگه ببینن و به چیزی برسن که تالستوی بعد از گذروندن یه عمر بهشون رسیده.